19-09-2014
Door: Ellen en Leon
Blijf op de hoogte en volg LeonEllen
19 September 2014 | Italië, La Verna
1100 meter klimmen en dan niet glooiend omhoog maar gewoon stik de bult op. Bij ons alle twee kwam de vraag voorbij " willen we dit wel"? Maar ja de vraag was snel beantwoord er was geen weg terug en La Verna een Franciscaner klooster gebouwd op een rots had slaapplaatsen en avondeten voor ons dus....
Onze pauzes volgden steeds korter op elkaar en onze, broodjes, salami worst en bananen waren zo op wat waren blij met het advies van onze Stijn: "zorg dat je Fruitella en zoute pinda"s bij je hebt".
Na een enorme inspanning doemt daar plotseling de rots van La Verna uit De bossage op dat geeft moed. We worden via een prachtig pad door een bos met dikke beuken en grote rotsen vol met mos naar de poort van het klooster geleid. Dit prachtige beeld doet al het afzien van daarvoor snel vergeten. Onze eerste kennismaking met Franciscus was het kapelletje waar hij de vogels toezong. Weerklankers herkennen het aan de filmbeelden en het lied dat erbij gezongen werd. Wij zien het echt........bijzonder!!
We worden hartelijk ontvangen en de enveloppe met onze namen ligt al klaar.
In een galerij met allemaal muurschilderingen zagen we een afbeelding hoe Franciscus fratello Leone zegent. ( San Francesco consede la benedizione de frate Leone). Heb altijd al gevoeld dat we samen iets hadden!
We verheugen ons op het cena, avondeten, en kijken uit onder het wakend oog van Franciscus naar de dag van morgen.
Saluiti Ellen en Leon.
-
19 September 2014 - 21:06
Theo:
Knap werk en moedig doorzetten is het zo te lezen.
Maar aankomen is altijd vreugdevol moet je maar bedenken.
God bless you both! -
19 September 2014 - 21:14
Oom Gerard:
wat geven jullie de reis en jullie belevenissen en gevoelens toch prachtig weer -
19 September 2014 - 23:06
Babs:
Super! Want opgeven komt in het woordenboek niet voor!!!! Go for it! -
19 September 2014 - 23:37
Anja:
Zo te zien zijn jullie letterlijk bergen aan het verzetten, jullie hebben ook wel een behoorlijke uitdaging uitgezocht... Het is altijd heerlijk als je weer aankomt, de rugzak af, de schoenen uit, je vermoeide lijf plat op bed of lekker onderuit gezakt in een stoel met een lekker drankje en dan maakt het even allemaal niet meer uit. Het lijkt ons een geweldige tocht, gaan we zeker over nadenken.
Morgen weer met frisse moed zingend "ain't no mountain high enough..."
En..Bertus is super, je kunt onmogelijk niet van hem houden.
Liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley