30-09-2014
Door: Ellen Leon
Blijf op de hoogte en volg LeonEllen
30 September 2014 | Italië, Spoleto
30-09-2014.
Vanochtend al vroeg wakker door het gebeier van de klokken. De spullen gepakt en we moesten nog een bijdrage voor de overnachting doneren. Een signore ( priesterachtig iets) verwees ons naar een deurtje aan het einde van een gangportaal. Daar belden we aan en er verscheen een zuster (wellicht moeder overste) die een luikje opende en slechts tralies waren tussen ons in. We schoven onze bijdrage door de tralies en in weinig woorden bedankte ze ons en wenste ons een goede reis waarna het luikje weer sloot. Het was voor ons de eerste keer dat we daadwerkelijk zusters zagen die volledig (bijna) in geslotenheid leven. Er gingen allerlei vragen door ons hoofd.
Op pad van Spello naar Spoleto. De zon stond hoog aan een strak blauwe hemel en het was al snel warm. Op onze tocht zagen we een bordje agriturismo con piscina. ( vakantie boerderij met zwembad) we keken elkaar aan en voor dat we het wisten waren we in gesprek met Stefania en we hadden besloten hier twee dagen te blijven. Iets van vakantie of zo.
Gezien de tijd van het jaar verzorgde ze alleen ontbijt (collazione) dus we moesten zelf voor avondeten zorgen. Ze vertelde dat enkele kilometers verder een supermarkt was. Nadat we ons geïnstalleerd en een frisse duik genomen hadden begaf ik ( Leon) mij naar de supermarkt voor de boodschapjes. Wat een duim toch niet allemaal kan doen. Binnen de kortste keren had ik een lift en stond ik in de supermarkt. Inkopen gedaan en zo makkelijk als het heen ging ging het ook weer terug.
In ons menuutje misten we nog een aardappel dus ik vroeg Stefania of ze een aardappel voor ons had. Ze lachte en nam me mee naar de provisiekelder. De deur opende en wat zich daar openbaarde het Heiligste der Heiligen!!!! Schappen vol met ingemaakte producten zoals artisjokken, diverse soorten funghi ( paddestoelen) sugo di pomodore zelf gebottelde wijn, vaten vol met olijfolie etc etc. Maar ik kreeg alleen een aardappel
Vanochtend al vroeg wakker door het gebeier van de klokken. De spullen gepakt en we moesten nog een bijdrage voor de overnachting doneren. Een signore ( priesterachtig iets) verwees ons naar een deurtje aan het einde van een gangportaal. Daar belden we aan en er verscheen een zuster (wellicht moeder overste) die een luikje opende en slechts tralies waren tussen ons in. We schoven onze bijdrage door de tralies en in weinig woorden bedankte ze ons en wenste ons een goede reis waarna het luikje weer sloot. Het was voor ons de eerste keer dat we daadwerkelijk zusters zagen die volledig (bijna) in geslotenheid leven. Er gingen allerlei vragen door ons hoofd.
Op pad van Spello naar Spoleto. De zon stond hoog aan een strak blauwe hemel en het was al snel warm. Op onze tocht zagen we een bordje agriturismo con piscina. ( vakantie boerderij met zwembad) we keken elkaar aan en voor dat we het wisten waren we in gesprek met Stefania en we hadden besloten hier twee dagen te blijven. Iets van vakantie of zo.
Gezien de tijd van het jaar verzorgde ze alleen ontbijt (collazione) dus we moesten zelf voor avondeten zorgen. Ze vertelde dat enkele kilometers verder een supermarkt was. Nadat we ons geïnstalleerd en een frisse duik genomen hadden begaf ik ( Leon) mij naar de supermarkt voor de boodschapjes. Wat een duim toch niet allemaal kan doen. Binnen de kortste keren had ik een lift en stond ik in de supermarkt. Inkopen gedaan en zo makkelijk als het heen ging ging het ook weer terug.
In ons menuutje misten we nog een aardappel dus ik vroeg Stefania of ze een aardappel voor ons had. Ze lachte en nam me mee naar de provisiekelder. De deur opende en wat zich daar openbaarde het Heiligste der Heiligen!!!! Schappen vol met ingemaakte producten zoals artisjokken, diverse soorten funghi ( paddestoelen) sugo di pomodore zelf gebottelde wijn, vaten vol met olijfolie etc etc. Maar ik kreeg alleen een aardappel
-
30 September 2014 - 21:47
Pia:
Hallo Ellen en Leon,
We lezen elke dag jullie verhaal, jullie komen interessante mensen tegen en maken veel leuke dingen mee.
Missen jullie ons nog niet?
Groeten Pia -
02 Oktober 2014 - 13:52
Tante Annie Sevenum:
hallo Ellen en Leon,Na veel geplaar op mijn laptop heb ik eindelijk jullie site.Ik lees die nu met veel interesse.Tjonge wat zujn jullie bevoorrecht zeg,dat jullie zoiets kunnen meemaken.Al lezende zie ik het voor mij gebeuren.zeer interessant.Maar de video`s en foto`s moet ik nog bekijken .Als ik uitgevonden heb hoe ik dat moet doen!!Nu al vind ik het net een film!!Geniet er nog maar van met volle teugen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
