30-09-2014.
Vanochtend al vroeg wakker door het gebeier van de klokken. De spullen gepakt en we moesten nog een bijdrage voor de overnachting doneren. Een signore ( priesterachtig iets) verwees ons naar een deurtje aan het einde van een gangportaal. Daar belden we aan en er verscheen een zuster (wellicht moeder overste) die een luikje opende en slechts tralies waren tussen ons in. We schoven onze bijdrage door de tralies en in weinig woorden bedankte ze ons en wenste ons een goede reis waarna het luikje weer sloot. Het was voor ons de eerste keer dat we daadwerkelijk zusters zagen die volledig (bijna) in geslotenheid leven. Er gingen allerlei vragen door ons hoofd.
Op pad van Spello naar Spoleto. De zon stond hoog aan een strak blauwe hemel en het was al snel warm. Op onze tocht zagen we een bordje agriturismo con piscina. ( vakantie boerderij met zwembad) we keken elkaar aan en voor dat we het wisten waren we in gesprek met Stefania en we hadden besloten hier twee dagen te blijven. Iets van vakantie of zo.
Gezien de tijd van het jaar verzorgde ze alleen ontbijt (collazione) dus we moesten zelf voor avondeten zorgen. Ze vertelde dat enkele kilometers verder een supermarkt was. Nadat we ons geïnstalleerd en een frisse duik genomen hadden begaf ik ( Leon) mij naar de supermarkt voor de boodschapjes. Wat een duim toch niet allemaal kan doen. Binnen de kortste keren had ik een lift en stond ik in de supermarkt. Inkopen gedaan en zo makkelijk als het heen ging ging het ook weer terug.
In ons menuutje misten we nog een aardappel dus ik vroeg Stefania of ze een aardappel voor ons had. Ze lachte en nam me mee naar de provisiekelder. De deur opende en wat zich daar openbaarde het Heiligste der Heiligen!!!! Schappen vol met ingemaakte producten zoals artisjokken, diverse soorten funghi ( paddestoelen) sugo di pomodore zelf gebottelde wijn, vaten vol met olijfolie etc etc. Maar ik kreeg alleen een aardappel